Święty Paweł w liście do Rzymian pisze: Tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył, aby się stali na wzór obrazu Jego Syna (Rz 8, 29). Bóg wybrał Maryję i poprzez tajemnicę Niepokalanego Poczęcia przygotował Ją i przeznaczył, by stała się na wzór obrazu Syna Bożego. Bóg przygotował wszystkie pokolenia w związku z narodzinami Maryi i w związku z narodzeniem Jezusa.

Pismo Święte nigdzie nie wspomina o narodzinach Maryi. Tradycja przekazuje, że rodzicami Najświętszej Maryi Panny byli św. Anna i św. Joachim. Byli oni pobożnymi Żydami. Mimo sędziwego wieku nie mieli dziecka. W tamtych czasach uważane to było za karę za grzechy przodków. Dlatego Anna i Joachim gorliwie prosili Boga o dziecko. Bóg wysłuchał ich próśb i w nagrodę za pokładaną w Nim bezgraniczną ufność sprawił, że Anna urodziła córkę, Maryję. Anna nie wiedziała jeszcze wtedy, że Maryja została niepokalanie poczęta i jest zachowana od wszelkiego grzechu, by później, będąc posłuszną Bożej woli, stać się Matką Boga.

Nie znamy miejsca urodzenia Maryi ani też daty jej przyjścia na ziemię. Jeśli jednak przyjmiemy za punkt wyjścia przyjęty pierwszy rok naszej ery jako datę narodzenia Chrystusa, to należy się zgodzić, że Maryja przyszła na świat pomiędzy 20 a 16 rokiem przed narodzeniem Pana Jezusa.

Joachim i Anna nadali swojemu nowo narodzonemu dziecku imię „Maryja”. Oznacza ono — „pani”. Chrystus jest bowiem naszym Panem, Maryja naszą Panią, Królową nieba i ziemi. „Maryja” — znaczy „piękna, piękna nie tylko ciałem, ale nade wszystko łaską Bożą, przywilejem niepokalanego poczęcia, swoim uduchowieniem. Imię „Maryja” znaczy też „światłość”, bowiem była oświecona bardziej niż wszyscy święci. „Maryja”, to imię według tradycji oznacza „gwiazdę morza”, ponieważ Matka Pana i nas ludzi opiekuje się nami, „rozbitkami zagubionymi na wielkim morzu życiowych niepewności. Maryja świeci jak gwiazda, a my, wpatrzeni w tę jasność, na pewno trafimy do portu zbawienia” (E. Ferenc).

W Polsce święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ma także nazwę Matki Bożej Siewnej. Był bowiem dawny zwyczaj, że dopiero po tym święcie i uprzątnięciu pól, brano się do orki i siewu. Lud chciał najpierw, aby rzucone w ziemię ziarno pobłogosławiła Boża Rodzicielka. Do ziarna siewnego mieszano ziarno wyłuskane z kłosów, które były wraz z kwiatami i ziołami poświęcane w uroczystość Wniebowzięcia Matki Bożej, by uprosić sobie dobry urodzaj.

Maryja choć zachowana od zepsucia grzechu, przez całe życie posiadała wolną wolę, nie była do niczego zdeterminowana. Dzisiejsze święto przypomina nam, że tak jak każdy z nas miała swoich rodziców, rosła, bawiła się, pomagała w prowadzeniu domu, miała swoich znajomych i krewnych. Dopiero Jej zaufanie, posłuszeństwo i pełna zawierzenia odpowiedź na Boży głos sprawiły, że "będą Ją chwalić wszystkie pokolenia".

W dzień Narodzenia Najświętszej Maryi Panny polecajmy Bogu naszych rolników i ich ciężką pracę, a także za przykładem św. Józefa zaprośmy Maryję wraz z Jej Synem do naszego życia, polecając siebie oraz nasze rodziny Jej przemożnej opiece.

NA ŚWIĘTO NARODZENIA MARYI... NA MATKI BOŻEJ SIEWNEJ...

O Pani świata przeczysta, 
Najświętsza niebios Królowo 
I Gwiazdo morza świecąca, 
Dziewico Matko przedziwna. 

O przyjdź już słodka Dzieweczko, 
Zabłyśnij wreszcie, Panienko, 
Bo Kwiat szlachetny masz przynieść: 
Chrystusa, Boga-Człowieka.

Sławimy oto doroczne 
Narodzin Twoich wspomnienie; 
Jaśniejesz całej ludzkości, 
Wybranych Córo rodziców. 

Mieszkańcy ziemi, przez Ciebie 
W niebiosach mamy ojczyznę 
I błogi pokój nam dano 
sposobem nieporównanym. 

Niech będzie Trójcy podzięka 
Przez wszystkie wieki bez końca, 
Że Ciebie nazwać możemy, 
Najtkliwszą Matką Kościoła. 
Amen 
(Hymn brewiarzowy)