O niepojęte i niezgłębione Miłosierdzie Boże,
rnKto Cię godnie uwielbić i wysławić może,
rnNajwiększy przymiocie Boga Wszechmocnego,
rnTyś słodka nadzieja dla człowieka grzesznego
rn(Dzienniczek, 951).

Umiłowani Bracia i Siostry! Powtarzam dzisiaj te proste i szczere słowa św. Faustyny, by wraz z nią i z wami wszystkimi wielbić niepojętą i niezgłębioną tajemnicę Bożego miłosierdzia. Podobnie jak ona, chcemy wyznać, że nie ma dla człowieka innego źródła nadziei, jak miłosierdzie Boga. Pragniemy z wiarą powtarzać: Jezu, ufam Tobie!

Źródło: św. Jan Paweł II, Homilia podczas Mszy Św. w Krakowie-Łagiewnikach, 17 sierpnia 2002.