Rozpoczyna się Adwent i wraz z nim nowy rok liturgiczny. Jest to rok w życiu Kościoła, skupiony wokół dwóch wielkich tajemnic - wcielenia i odkupienia, Bożego Narodzenia i Wielkanocy. Jest to "czas Boży", darowany ludziom, aby ich czas i ich dzieła otworzyły się na wymiar wieczności.

Od kiedy Bóg stał się człowiekiem i wkroczył w czas, cykle lat, stuleci i tysiącleci zyskały sens i kierunek: cały wszechświat, stworzony i odkupiony przez Boga, zmierza ku swemu spełnieniu, którego zapowiedzią stała się już Pascha Chrystusa.

Wszystko to jest zamysłem miłości, którego realizacja nie jest z góry przesądzona, ale dokonuje się w kontekście wolności, to znaczy dramatycznej walki między dobrem a złem. Każdy człowiek jest powołany, aby włączyć się w ten Boży plan na wzór Najświętszej Maryi Panny, która przyjmując Przedwieczne Słowo stała się nową Ewą, Matką odkupionej ludzkości.

św. Jan Paweł II

Adwent to czas radosnego oczekiwania na spotkanie z Wcielonym Słowem Bożym i przygotowywania się do niego poprzez modlitwę, post, oczyszczenie, uczestnictwo w rekolekcjach.

W niektórych regionach naszego kraju przyjął się zwyczaj święcenia wieńca adwentowego wykonywanego z gałązek iglastych, ze świerku lub sosny. Umieszcza się w nim cztery świece, które przypominają cztery niedziele adwentowe. Świece zapalane są podczas wspólnej modlitwy, Adwentowych spotkań lub posiłków. W pierwszym tygodniu adwentu zapala się jedną świecę, w drugim dwie, w trzecim trzy, a w czwartym wszystkie cztery. Wieniec wyobraża jedność rodziny, która duchowo przygotowuje się na przeżycie świąt Bożego Narodzenia.

Prośmy Maryję, Pannę wierną, aby pomogła nam dobrze przeżyć czas Adwentu. Nie zamykajmy się na przyjście Chrystusa, okazując Mu pychę i obojętność, ale przyjmijmy postawę czujnego oczekiwania i czynnej miłości.

św. Jan Paweł II