Nie pozwólcie się wchłonąć cywilizacji technicznej z równoczesnym narażeniem wiary, zdolności miłowania, tego wszystkiego, co decyduje o człowieczeństwie, o pełnym wymiarze człowieka, o jego powołaniu.
Niech więc przy końcu tego roku, a zarazem na progu nowego, owo narodzone w Betlejem Dziecko mówi o prawach każdego dziecka. Mówi o jego godności, o jego znaczeniu w naszym życiu.
A chociaż nie wszyscy są powołani – jak św. Szczepan – aby przelać krew dla Chrystusa, od każdego chrześcijanina oczekuje się, że będzie postępował zgodnie z wyznawaną wiarą we wszystkich okolicznościach swego życia.
Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany. Dzisiaj nasze serca skupione są przy Nim, przy nowo narodzonym w Betlejem, skupiają się równocześnie na każdym dziecku
Pragnę też połamać się z Wami płatkiem, składając wszystkim te życzenia… Niech Słowo Przedwieczne: Syn Boga Żywego, który rodzi się jako Człowiek z łona Dziewicy Maryi, będzie nadal ostoją ludzkiej godności każdego z nas. Na Nim budujmy nasze życie…
Jezus narodzony z Maryi w betlejemskim ubóstwie, On – Odwieczny Syn, darowany nam przez Ojca, jest dla nas wszystkich bramą, bramą naszego zbawienia, bramą życia, bramą pokoju.
Bóg przychodząc do nas, wkracza w ludzką historię i Boska Historia wkracza w nią wraz z Nim. (…) Nie tylko ludzie piszą historię. Razem z nimi pisze ją Bóg.
Nie zaszkodzi, jak się czasem nad sobą zamyślisz i zmartwisz. Nie zaszkodzi, jak się czasem na siebie zgniewasz. To lepsze, niż gdybyś miał lekkomyślnie gubić wielki skarb, który w sobie nosisz, którym jesteś ty sam.
Mocą Boga, która za sprawą Jezusa Chrystusa działa w nas przez Ducha Świętego, człowiek powołany jest do zwycięstwa nad sobą. Do zwycięstwa nad tym, co krępuje naszą wolę i czyni ją poddaną złu.
Nie ma na świecie człowieka, który nie potrzebowałby Chrystusowego wyzwolenia, albowiem, nie ma na świecie człowieka, który – w mniejszym lub większym stopniu – nie byłby więźniem samego siebie i własnych namiętności.
Nie pozwólcie się wchłonąć cywilizacji technicznej z równoczesnym narażeniem wiary, zdolności miłowania, tego wszystkiego, co decyduje o człowieczeństwie, o pełnym wymiarze człowieka, o jego powołaniu.
Czytaj więcej »
Bez więzi z Chrystusem wszystko traci swój pełny sens, zacierają się granice między dobrem i złem.
Czytaj więcej »
Niech więc przy końcu tego roku, a zarazem na progu nowego, owo narodzone w Betlejem Dziecko mówi o prawach każdego dziecka. Mówi o jego godności, o jego znaczeniu w naszym życiu.
Czytaj więcej »
A chociaż nie wszyscy są powołani – jak św. Szczepan – aby przelać krew dla Chrystusa, od każdego chrześcijanina oczekuje się, że będzie postępował zgodnie z wyznawaną wiarą we wszystkich okolicznościach swego życia.
Czytaj więcej »
Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany. Dzisiaj nasze serca skupione są przy Nim, przy nowo narodzonym w Betlejem, skupiają się równocześnie na każdym dziecku
Czytaj więcej »
Pragnę też połamać się z Wami płatkiem, składając wszystkim te życzenia… Niech Słowo Przedwieczne: Syn Boga Żywego, który rodzi się jako Człowiek z łona Dziewicy Maryi, będzie nadal ostoją ludzkiej godności każdego z nas. Na Nim budujmy nasze życie…
Czytaj więcej »
Jezus narodzony z Maryi w betlejemskim ubóstwie, On – Odwieczny Syn, darowany nam przez Ojca, jest dla nas wszystkich bramą, bramą naszego zbawienia, bramą życia, bramą pokoju.
Czytaj więcej »
Bóg przychodząc do nas, wkracza w ludzką historię i Boska Historia wkracza w nią wraz z Nim. (…) Nie tylko ludzie piszą historię. Razem z nimi pisze ją Bóg.
Czytaj więcej »
Poza prawdą wolność nie jest wolnością. Jest pozorem. Jest nawet zniewoleniem.
Czytaj więcej »
Nie zaszkodzi, jak się czasem nad sobą zamyślisz i zmartwisz. Nie zaszkodzi, jak się czasem na siebie zgniewasz. To lepsze, niż gdybyś miał lekkomyślnie gubić wielki skarb, który w sobie nosisz, którym jesteś ty sam.
Czytaj więcej »
Życzę wam (…) żebyście w swoich dążeniach do polepszenia bytu materialnego nie zagubili zwyczajnej ludzkiej wrażliwości na cudzą biedę.
Czytaj więcej »
Trzeba wybrać między być i mieć, między życiem pełnym a pustym egzystowaniem, między prawdą i kłamstwem.
Czytaj więcej »
Mocą Boga, która za sprawą Jezusa Chrystusa działa w nas przez Ducha Świętego, człowiek powołany jest do zwycięstwa nad sobą. Do zwycięstwa nad tym, co krępuje naszą wolę i czyni ją poddaną złu.
Czytaj więcej »
Nie ma na świecie człowieka, który nie potrzebowałby Chrystusowego wyzwolenia, albowiem, nie ma na świecie człowieka, który – w mniejszym lub większym stopniu – nie byłby więźniem samego siebie i własnych namiętności.
Czytaj więcej »
Miłość nie przemija. Ona jest miarą życia wiecznego – to znaczy życia człowieka w Bogu samym.
Czytaj więcej »